จักรพรรดิผู่อี๋ จักรพรรดิองค์สุดท้ายของราชวงศ์ชิงสละราชสมบัติ

People

12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1912 จักรพรรดิผู่อี๋ จักรพรรดิองค์ที่ 11 และจักรพรรดิองค์สุดท้ายของราชวงศ์ชิงสละราชสมบัติและใช้ชีวิตอยู่ในพระราชวังต้องห้ามในระยะแรกหลังจากสละราชสมบัติ

ต่อมาถูกขับไล่ออกจากพระราชวังต้องห้ามและเดินทางไปเขตปกครองเทียนจินซึ่งภายอยู่ในพื้นที่ปกครองของกองทัพญี่ปุ่นและได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งแมนจู เมื่อวันที่ 1 มีนาคม ค.ศ. 1932 ภายใต้การสนับสนุนของกองทัพญี่ปุ่น แต่หลังญี่ปุ่นแพ้สงครามโลกครั้งที่สองผู่อี๋ก็หมดอำนาจและถูกกองทัพสหภาพโซเวียตจับกุมเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม ค.ศ. 1945 ขณะพยายามหนีไปญี่ปุ่น

หลังกองทัพปลดปล่อยประชาชนจีนของเหมา เจ๋อตงได้รับชัยชนะปกครองประเทศจีนทั้งประเทศ สหภาพโซเวียตส่งตัวผู่อี๋ให้รัฐบาลใหม่ของจีนในปี ค.ศ. 1959 และถูกส่งไปทำงานเป็นคนสวนในสถาบันพฤษศาสตร์ ช่วงท้ายๆ ของชีวิตผู่อี๋ทำงานเป็นบรรณาธิการแผนกวรรณกรรมของสภาที่ปรึกษาการเมืองแห่งชาติจีน ผู่อี๋ได้รับอนุญาติให้เขียนหนังสือชีวประวัติของตัวชื่อ “ว๋อ เต๋อ เฉียน ปาน เชิง” หรือชื่อภาษาไทย “ครึ่งหนึ่งของชีวิตข้าพเจ้า”

17 ตุลาคม ค.ศ. 1967 ผู่อี๋เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งในไตและโรคหัวใจล้มเหลวขณะมีอายุ 61 ปี แม้จะมีสถานะเป็นประชาชนธรรมดาแต่อัฐิของผู่อี๋ก็ได้ถูกนำไปจัดเก็บในสุสานปฏิวัติปาเป่าซานของพรรคคอมมิวนิสต์จีน เพื่อให้เกียรติจักรพรรดิ์องค์สุดท้ายของจีน

กด Like ติดตามเพจ THE HISTORY NOW
https://www.facebook.com/thehistorynow/